2 Ιουλ 2013

AIDA Pool World championship , Belgrade 2013 (Μέρος ΣΤ)

Τελικοί στατικής άπνοιας.


Η τελευταία μέρα του παγκοσμίου πρωταθλήματος κλίνει με τους τελικούς στο αγώνισμα της στατικής άπνοιας ανδρών, γυναικών. Το κλίμα ήρεμο και χαλαρό όπως ακριβώς αρμόζει στην φύση του αθλήματος. 15 καλύτεροι απνείστες (άνδρες & γυναίκες) που είχα περάσει από τα προκριματικά ήταν έτοιμοι να δώσουν ο καθ΄'ενας ξεχωριστά, μία τελευταία μάχη με το χρονόμετρο... 

Άρης Ιωαννίδης, ''εν δράσει''


Οι επίσημοι χρόνοι έναρξης για τους μικρούς τελικούς ξεκινούσαν στις 09:00am. Ο Άρης Ιωαννίδης που είχε περάσει στον μικρό τελικό των ανδρών με την 15η καλύτερη επίδοση, αγωνιζόταν στις πρώτες σειρές. Στον ρόλο του συνοδού και ''coach'' της μεγάλης εκείνης μέρας ήταν ο τρίτος της παρέας, Χρήστος Παπαδόπουλος. Ο Χρήστος ο οποίος έχει ολοκληρώσει με επιτυχία την πορεία του στο αγώνισμα της δυναμικής άπνοιας με πέδιλα, έρχεται τώρα να στηρίξει τις προσπάθειες μας μέσα από το υπεύθυνο και απαιτητικό ''πόστο'' του συνοδού. Το συγκεκριμένο πόστο απαιτεί μεγάλη εμπειρία ώστε να μπορέσει κάποιος να αντεπεξέλθει επάξια στις απατήσεις του. Έχοντας άριστη γνώση του αθλητή που έχει αναλάβει, μπορεί να τον καθοδηγήσει στην επίτευξή ενός ρεκόρ ή ακόμα και να τον προφυλάξει από ένα πιθανό black out(ΒΟ).


Καταφθάνουμε και οι τρεις στον χώρο της πισίνας στον προκαθορισμένο χρόνο. Οι καιρικές συνθήκες όχι και τόσο καλές. Εκτός από το κρύο που επικρατούσε τις πρωινές ώρες στο Βελιγράδι, σειρά είχε και το ψιλοβρόχι το οποίο μας έκανε να βρούμε μία ζεστή γωνιά στη εσωτερική πισίνα του κολυμβητηρίου η οποία ήταν λίγα μέτρα παρα πέρα. Οι αθλητές αυτοί την φορά έδειχναν πιο έτοιμοι από ποτέ.Φορούσαν ζεστά ρούχα, άκουγαν την αγαπημένη τους μουσική και ορισμένοι από αυτούς απολάμβαναν ένα χαλαρωτικό μασάζ από τους συνοδούς τους.

Ο Άρης έχει ήδη ξεκινήσει την προσπάθειά του. Άλλος ένας τελικός για εκείνον σε αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το αγώνισμα της στατικής άπνοιας δεν ήταν στα αρχικά του σχέδια πριν από το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Όμως μερικές μέρες πριν έρθουμε στο Βελιγράδι είχε σημειώσει επιδόσεις κοντά στα 7 λεπτά, κάτι που τον έκανε να ελπίζει για μία θέση σε κάποιον από τους 2 τελικούς, κάτι το οποίο πραγματοποίησε. Ξέροντας ότι δεν έχει να χάσει τίποτα , πάλεψε σκληρά με τον εαυτό του και πραγματοποίησε έξοδο μετά από 6 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα, καταλαμβάνοντας την 15η θέση στην τελική κατάταξη.


Αθλητής και συνοδός μετά την επιτυχημένη προσπάθεια.
Έμαθα τα νέα για τον Άρη την στιγμή που βρισκόμουν στην πισίνα για το τυπικό μου ζέσταμα. 3 στατικές με παθητική εκπνοή από 01':30'' έως 3 λεπτά και μία ακόμη με πλήρη εισπνοή κοντά στα 4' ήταν αρκετές ώστε να με ''ζεστάνουν'' απνειστικά πριν την μεγάλη προσπάθεια. Το μόνο που είχα αλλάξει ήταν αντί για 8 λεπτά χρόνο ξεκούρασης πριν την μεγάλη στατική, άφησα μόνο 4'. Υπάρχει ένας κανόνας στο χώρο του αθλητισμού γενικότερα, '' ότι δουλεύει δεν το αλλάζεις''. Σε προηγούμενες απόπειρες για μεγάλη προσπάθεια στατικής (μέσα σε αυτές και η προσπάθεια στα προκριματικά), δεν είχε βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Άρα λοιπόν δεν ''δούλευε'' κάτι τέτοιο στην συγκεκριμένη φάση. Βλέποντας τα προγράμματα προπόνησης που ακολουθούσα τα τελευταία χρόνια
ήταν βασισμένα σε μικρούς χρόνους διαλείμματος από στατική σε στατική οπότε κατά κάποιο τρόπο είχα μάθει το σώμα μου να ανταποκρίνεται άψογα σε αυτό το μοτίβο, παρά σε εκείνο με τους μεγάλους χρόνους ξεκούρασης.


Κατά την διάρκεια του ζεστάματος...

Ήξερα ότι δεν είχα απολύτως τίποτα να χάσω, αντιθέτως είχα μόνο να κερδίσω. Οι δύο Ιάπωνες αθλητές που είχαν χρόνους πολύ κοντά με τον δικό μου αγωνίζονταν στις διπλανές διαδρομές, οπότε ο Χρήστος (συνοδός μου) θα μπορούσε να επιβλέπει ευκολότερα τις προσπάθειές τους και να με ενημερώσει για το πότε θα πραγματοποιήσουν τις εξόδους τους.Το έργο του συνοδού όπως είπα και προηγουμένως απαιτεί μεγάλη εμπειρία από αγώνες. Έχουν χαθεί μετάλλια από αντίστοιχες διοργανώσεις στο παρελθόν από λάθος εκτιμήσεις των συνοδών. Για σκεφτείτε να σας ενημερώσει ο συνοδός σας ότι έχουν μείνει 2 αθλητές , να βγαίνεις σίγουρος με μετάλλιο και στο τέλος να διαπιστώνεις ότι είσαι τέταρτος για μερικά δευτερόλεπτα;; Βλέπετε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το ομαδικό πνεύμα, η συνεργασία αθλητή/συνοδού ακόμα και στα ατομικά παγκόσμια πρωταθλήματα. Τίποτα δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη του...

Πριν καλά καλά καταλάβω τι έχει γίνει, έχω βυθίσει το κεφάλι μου στο νερό. Η μάχη μόλις είχε ξεκινήσει. Προσπαθώ να αδειάζω το μυαλό μου από κάθε σκέψη, όμως αυτό μοιάζει να είναι αρκετά δύσκολο.Ο εγκέφαλος είναι πολύ ευάλωτος στο στρες και οι συνθήκες του αγώνα σίγουρα δεν βοηθάνε στο να καταπολεμήσεις τέτοιου είδους συναισθήματα!! Σε αυτές τις περιπτώσεις ακολουθώ μιά τακτική διαλογισμού που άκουσα από τον αθλητή Ulf Dextegen, χάλκινο νικητή στα προηγούμενα δύο παγκόσμιο πρωταθλήματα στο συγκεκριμένο αγώνισμα. Η τακτική αυτή σε φέρνει σε κατάσταση μερικής ύπνωσης, δίνοντάς σου την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα. Προσπαθείς να οραματιστής ένα μεγάλο ρολόι σε απόσταση 3 μέτρων περίπου από το οπτικό σου πεδίο. καθώς ο χρόνος μετράει αντίστροφα μπαίνεις όλο ένα και πιο βαθιά σε κάθε νέο αριθμό που βλέπεις. Αυτό κρατάει το μυαλό σου κατά κάποιο τρόπο ''δεσμευμένο'' σε μια συγκεκριμένη διαδικασία, στερώντας του την δυνατότητα να ξεφύγει σε διάφορες σκέψεις όπου θα έχουν ως αποτέλεσμα την συναισθηματική του φόρτιση.

Κατα την διάρκεια του διαλογισμού, οι παλμοί άρχιζαν να μειώνονται, οι αρτηριακή πίεση να ανεβαίνει και τα ακροδάχτυλα μου να μουδιάζουν.Το καταδυτικό αντανακλαστικό είχε κάνει την εμφάνισή του.. Καθώς έχω ξεχαστεί μέσα στους ''αριθμούς του ρολογιού'' που οραματίζομαι, αισθάνομαι στον ώμο μου το πρώτο ''check-time'' από τον Χρήστο. Οι διαφραγματικοί έκαναν σιγά σιγά την εμφάνισή τους, χαλαροί και απολαυστικοί ως συνήθως κατά τα πρώτα τους στάδια.Συνεχίζω να διαλογίζομαι στον ίδιο βαθμό με σκοπό να κρατήσω την εύκολη φάση της στατικής μου για όσο περισσότερο χρόνο μπορούσα. Παράλληλα το κρύο νερό της πισίνας με ανακουφίζει και μου δίνει μια ''αίσθηση φρεσκάδας'' εκείνη την στιγμή. Αφήνω το σώμα μου χαλαρό και δίνω ρυθμό στους διαφραγματικούς που γίνονται όλο ένα και πιο έντονοι. Δεν εκβιάζω πλέον κανένα συναίσθημα...


Ο Χρήστος μου ανακοινώνει ότι έχουν βγει ήδη δύο αθλητές, ενδεχομένως να ήταν οι Ιάπωνες, σκέφτηκα μίας και ο χρόνος ήταν κοντά στα 7:30''. Κατα ένα περίεργο τρόπο η δυσφορία από το διοξείδιο βρίσκεται σε στασιμότητα. Το σώμα μου διαχειρίζεται άψογα την κατάσταση. Με συνοπτικές διαδικασίες μπαίνουμε στην άγνωστη(για τους αγώνες)''ζώνη'' των 8 λεπτών. Ακούω συνεχώς τον συνοδό μου να αναφωνεί δυνατά ''βγήκε κιάλος''. Είχαμε μείνει τέσσερις αθλητές να δίνουμε τρελή μάχη. Θα μπορούσα να είχα κόψει την προσπάθεια κοντά στα 08':15'' και να αρκεστώ στην κατάρριψη ενός μεγάλου πανελληνίου ρεκόρ, όμως δεν το έκανα. Πίστεψα στον εαυτό μου και στην σκληρή προπόνηση που είχα κάνει βγαίνοντας λίγο αργότερα στα  8 λεπτά και 46'' ολοκληρώνοντας το πρωτόκολλο εξόδου σε 6''. Ο συνοδός απομακρύνεται διότι σε περίπτωση επαφής υπάρχει ακύρωση από τον κριτή. Τελικά αυτό δεν συνέβη ποτέ. Λευκή κάρτα και έγκυρη προσπάθεια με ένα τρελό πανελλήνιο ρεκόρ. Ο Άρης τρέχει προς το μέρος μου και μου ανακοινώνει ότι βρίσκομαι στην 2η θέση πίσω από το Κροάτη Goran Colak που είχε βγει στα 08':59''. Στην αίθουσα του Doping control προσπαθώ να συνειδητοποιήσω το τι έχει συμβεί. Κάτω από την επήρεια ευχάριστων συναισθημάτων είναι λίγο δύσκολο να  μπορείς κρίνεις αντικειμενικά το οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Κατα την επιστροφή μας προς το ξενοδοχείο βλέπαμε τον βίντεο από την προσπάθεια μη μπορώντας να πιστέψουμε αυτό που έχει συμβεί. Χαμόγελα από όλους. Σε λίγες ώρες θα πανηγυρίζαμε το δεύτερο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα μετά από εκείνο του 2011 στην Καλαμάτα.


Η στιγμή της απονομής..

Στις 08:30pm είχαμε μπει στο πουλμανάκι με προορισμό το κολυμβητήριο του αγώνα όπου θα είχαμε την τελετή λήξης και τις απονομές. Με την Ελληνική σημαία στο χέρι αναμένω να ακούσω από τα μεγάφωνα το όνομά μου. Στιγμές χαράς και υπερηφάνειας! Την στιγμή που βρίσκομαι στο δεύτερο σκαλί του βάθρου έρχεται προς την μεριά μου ο πρόεδρος της AIDA international, Kimmo Latinen.
 ''I have something special for your kneck''μου κρεμάει το μετάλλιο στο στήθος σφίγγοντας παράλληλα το ΄χερι μου με δύναμη. Μετά το τέλος της απονομής υπήρχε ένα μεγάλο πάρτι σε γνωστό μπαρ της περιοχής όπου διασκεδάσαμε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Ο απολογισμός


''Greek-dream team''

Ερχόμενοι σε αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα είχαμε ως στόχο να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να παλέψουμε μέχρι τέλους σε αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα το οποίο είχε 140 αθλητές από 24 χώρες. Νομίζω ότι το καταφέραμε και με το παραπάνω. Ο απολογισμός της Ελληνικής αποστολής από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του Βελιγραδίου είναι 4 συμμετοχές σε τελικούς, 3 νέα πανελλήνια ρεκόρ και ένα ασημένιο μετάλλιο.

Συγκεκριμένα:

  • Χρήστος Παπαδόπουλος: 8η θέση στην δυναμική άπνοια με πέδιλα με 227m ΝR
  • Άρης Ιωαννίδης : 10η θέση στην δυναμική άπνοια χωρίς πέδιλα με 176m NR
  • Γιώργος Παναγιωτάκης: 2η θέση στην στατική άπνοια με 08':46'' NR
''I have something special for your kneck'' - Kimmo Latinen.

Με αυτό τον τρόπο κλείνω εδώ το κεφάλαιο του παγκοσμίου πρωταθλήματος στο Βελιγράδι και δίνω το ραντεβού μου για το  επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα στα αγωνίσματα βάθους αυτή την φορά,  το οποίο θα διεξαχθεί στην Καλαμάτα από 15-22 Σεπτεμβρίου. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για τα όμορφα σχόλια και τα αισιόδοξα μηνύματα που μας στέλνατε καθ όλη την διάρκεια της παραμονής μας στο Βελιγράδι.

Να είστε όλοι καλά και να έχετε όμορφες και ασφαλείς καταδύσεις.